My Greek Work about Sweden...

I know, that the following article is in Greek, and I am sorry! It is a funny article about my time here in Sweden and it will be published at the Official Newspaper at my University! I am going to translate it in English as soon as possible. I hope the Greeks at least will enjoy it, for now! Τα εν Σουηδίας γραμμένα by Βασίλη-Billy Πετρίδη. Γεια χαρά νταμ από την παγωμένη Σουηδία. Είμαι ένας από τους «λίγους». Τώρα μην με ρωτάτε ποιοι είναι αυτοί οι «Λίγοι» (απαύγασμα της φαντασίας του αρθρογράφου, ναουμ). Διορθώνομαι: είμαι ένας φοιτητής ανταλλαγής στην Παιδαγωγική Σχολή της Στοκχόλμης (=χώρα της Νοτίου Αφρικής, χεχε!), ή αλλιώς ερασμίτης, τρομάρα μου. Παρακαλώ, εάν είστε εύπορη, ξανθιά και εμφανίσιμη, όπως διαβάσετε το προηγούμενο άρθρο μου στη ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ, περί: μουσικής και προβάτων. Έχοντας, λοιπόν, ήδη μασουλήσει το ½ της ερασμήτικής θητείας μου, αλλά και της φυτείας μου (?), εδώ στην χώρα του Αρκτικού Κύκλου (Σουηδία, για τους αστοιχείωτους και με μηδενική μνήμη), αποφάσισα να ΓΡΑΨΩ! «Σας γράφω» λοιπόν από την Σουηδία (αυτός θα ήταν ο τίτλός αν δεν τον λογόκρινε η έρμη η γλώσσα μας). Γράφοντας και πίνοντας, πίνοντας και γράφοντας συνειδητοποίησα ότι αυτή η χώρα και επομένως οι εμπειρίες μου στο τόπο αυτό είναι, πολύμορφες, πολύγλωσσες και πολυεκατομμυριούχες (με εξαίρεση το τελευταίο όλα τα άλλα είναι αληθινά). Νιώθοντας την δίψα να γράψω, καθώς έπινα, συνειδητοποίησα ότι βρήκα ένα καλό θέμα να μελετήσω και να καταγράψω, και άμα θέλει ο Παντοδύναμος (Bill G.) να το εκτινάξω ηλεκτρονικός στην άλλη μεριά της γης, προς ένα μικρό αλλά με μεγάλη καρδία νησί, Την Κύπρο βρε! Τα εν Σουηδίας γραμμένα, λοιπόν, είναι ένα έργο δίχως ενοχές και προκαταλήψεις (μόνο προς τους εχθρούς του), το οποίο μελετά τις διαφορές between Ελλήνων και Σουηδών με μοναδικό σκοπό να αποδείξει πόσο διαφορετικοί και ίσως ανώτεροι είναι οι μεν από τους δε. Έχοντας καθίσει σε αρκετές τοποθεσίες υψίστης παρατηρητικότητας (ονόματι: παγκάκια), σε διάφορα σημεία και γωνίες τούτης της Πόλης, με αγκαλιά διάφορες ξανθιές (Heineken, Carlsberg, Amstel etc.), παρατήρησα, εντελώς αποκαρδιωτικά, ότι οι Έλληνες ως λαός δεν έχομεν ουδεμία σχέση με τους ξανθούς, ψιλούς, όμορφους και ταμάλα γυμνασμένους Σουηδούς. Προτού όμως αρχίσω θα ήθελα να τονίσω ότι η σύγκρισης αυτή ίσως, δεν είναι και η πιο δίκαια, όταν η μεν Σουηδία είναι: τεχνολογικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολλά άλλα σε «-ικά» ανεπτυγμένη i.e. Volvo, Saab, Sony Ericsson, 0% εγκληματικότητα κ.α., ενώ η δε το μόνο πράγμα που μπορεί να παράγει είναι συναρμολογημένα ποδηλατάκια από την Κίνα. Εφόσον έχω αποδείξει, εξ αρχής, ότι το ακόλουθο κείμενό μου δεν έχει απολύτως καμία επιστημονική σημασία ή γενικώς σημασία at all, συνεχίζω τεντώνοντας τα χέρια μου προς το ταβάνι (=κίνηση λίαν must για συγγραφείς και διαβαστερούς σαν και του λόγου μου)! Και ξεκινάει κάπως έτσι. Η Σουηδία είναι μια χώρα μεγάλη με αρκετό ορυκτό πλούτο ώστε να «αεριστεί» με άνεση στα μούτρα Αμερικανών και Αράβων, κάτι που την κάνει αρκετά αυτόνομη. Είναι η Τρίτη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης, μετά την Κύπρο και το Βατικανό. Είναι όμορφη, με απέραντα λιβάδια και δάση όπου οι όμορφες σουηδέζες λιάζονται topless τα καλοκαίρια, στιγμές που συγκινούν και σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν οι πατεράδες τους ήταν ζαχαροπλάστες ή κοσμηματοπώλες. Και δεν μπορείς να αποφασίσεις. Ο χειμώνας, από την άλλη, είναι κρύος άλλα όταν το χιόνι καλύπτει κάθε δυνατή σπιθαμή γης και γυναικείου καμπυλωτού σουηδικού κορμιού, εσύ δεν μπορείς να αποφασίσεις αν τις προτιμάς με ρούχα ή χωρίς. Και ο χρόνος κυλάει απαλά χωρίς να καταλάβεις πότε φύτρωσαν βρύα και λειχήνες στο μπαλκόνι σου όταν πριν από λίγες βδομάδες είχε μισό μετρό χιόνι. Το πρωί πας στο πανεπιστήμιο και κάνεις μόνο τρεις ώρες μάθημα κάθε μέρα με τουλάχιστον μισή ώρα διάλειμμα για να πιεις καφέ, το γνωστό και ως ficka (σουηδική ανακάλυψη όταν αρχίζεις και κουράζεσαι στην δουλειά ή στην Σχολή). Δεν ανησυχείς αν θα βρεις δουλεία μετά την αποφοίτησή σου καθώς τα ποσοστά ανεργίας είναι από τα κατώτερα παγκοσμίως. Εν ολίγοις, είσαι απολύτως σίγουρος ότι από φοιτητής του Φυσικού Τμήματος θα καταλήξεις να κάνεις έρευνες για την βιομηχανία και όχι delivery boy στην κοντινότερη πιτσαρία, την οποία κατέχει ο θείος σου (αλλιώς θα σε προσλάμβαναν, όταν οι κινέζοι αρχίζουν να ψιλώνουν). Έπειτα πας μια βόλτα μέχρι το κέντρο με τον Υπόγειο, το λεωφορείο, το τρένο, το τραμ, ή το καραβάκι (ναι καλά, διαβάσετε το καράβι θεωρείτε μέσο μαζικής μεταφοράς). Αδιαμφισβήτητα θεωρείται το καλύτερο Σύστημα Μαζικής Μεταφοράς Παγκοσμίως (όταν πάω Ιαπωνία θα σιγουρέψω την παραπάνω πρόταση). Μέσα στα αρνητικά μπορώ να συμπεριλάβω το γεγονός ότι ο ήλιος δύει γύρω στις 2:30 το μεσημέρι, κατά την διάρκεια του χειμώνα λόγο της κλήσης της Γης, αν και αυτό διαρκεί μόνο λίγες εβδομάδες. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν είναι ιδιαίτερο πρόβλημα καθώς ένας βασικός μισθός (π.χ. καθαρίστρια) έχει αποδοχές 10 με 12,5 ευρώ ωριαίος (!), κάτι που σου δίνει την δυνατότητα να πεταχτείς μέχρι την Ταϊλάνδη και να κάνεις τα μπανάκια σου όταν πίσω στην πατρίδα έχει -6 βαθμούς και η μέρα διαρκεί 6 ώρες. Από την άλλη έχομε την Ελλάδα. Αχ αυτή η Ελλάδα! Όλοι την μισούμε και την αγαπάμε ταυτοχρόνως (εξαρτάται από το που βρισκόμαστε πάνω στην υφήλιο). Έχει ζέστη και το καλοκαίρι διαρκεί πιο πολύ και από την ζωή της διάσημης υδρόβιας χελώνας. Έχουμε παραλίες, που δυστυχώς, στις ώρες αιχμής θυμίζουν με την Κόλαση του Δάντη όπου οι άνθρωποι είναι στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες. Και όταν έρθει η αγιασμένη τούτη ώρα να βουτήξεις στα καταγάλανα νερά που σου διαφημίζανε (μετά από σιγοβράσιμο στους 40 βαθμούς Κελσίου) συνειδητοποιείς ότι καταρχήν το μοντάζ είναι παντοδύναμο και ότι τα νερά έχουν ίδιο χρώμα με τους αφρικανούς που πουλάν τα δισκάκια μαϊμούδες, αψηφώντας την μούντζα: Η Πειρατεία Σκοτώνει την Μουσική. Και όταν βγεις από την παραλία και θελήσεις να απλώσεις την ημιθεϊκή Ελληνική κορμάρα σου (με τα περίσσια κιλά από το Πάσχα) συνειδητοποιείς ότι η καλύτερη γκόμενα της παραλίας θυμίζει την γιαγιά σου που σου έδινε πολυσάλιαχτα φιλιά στα παιδικά σου μάγουλα. Μετά από λίγες ώρες στο traffic jam καταφέρνεις να φτάσεις στην κοντινότερη καφετέρια, η οποία βρίσκεται μόνο 10m από το σημείο εκκίνησης σου. Και τότε παραγγέλνεις όλο το μεγαλείο της Ελλάδας ανακατεμένο με ζάχαρη και γάλα, χαρούμενος που πλήρωσες μόνο 4 ευρώ το πολύτιμο φραπέ σου, δηλαδή περισσότερο από το βασικό ωριαίο μισθό (3,5 ευρώ), κάτι που στην απλή γλώσσα των (Ελληνικών, παρακαλώ) μαθηματικών σημαίνει ότι πρέπει να δουλέψεις γύρω στη μια ώρα και κάτι λεπτά για να πιεις έναν φραπέ στην παραλία. Συγχαρητήρια! Όλοι η κάστα Ελλήνων που παρουσιάζονται άνωθεν, περιλαμβάνει και τον αρθρογράφο. Μια απάντηση που ακούω συχνά από γνωστούς λες και με αφόπλισαν με μιας, όταν λόγια αγανάκτησης, σαν και τα προηγούμενα ξεστομίζω, είναι η εξής: «Ρε, μλκ, μπουζούκια έχουν στην Σουηδία? Εμ, δεν έχουν οι μλκες!». Τούτη την στιγμή αντιλαμβάνομαι, εντελώς αποκαρδιωτικά, δυο πράγματα: 1. συναναστρέφομαι με θηλαστικά διαφορετικού είδους με το δικό μου (=πολιτισμένη έκδοση των ύβρεων του κ. Λεβέντη) και 2. πρέπει να απαντήσω, ειδάλλως η πιθανότητα το αντίπαλο θηλαστικό να νιώσει νικητής είναι σχεδόν σίγουρη. Όχι, δεν έχουν μπουζούκια, ούτε βλακώδεις φάτσες να ξοδεύουν 150 ευρώ σε ένα βράδυ για ποτά ανακατεμένα με οινόπνευμα και σε λουλούδια που δεν σε αφήνουν να πάρεις σπίτι σου, αλλά αντιθέτως σε αναγκάζουν να τα πετάξεις για να αποδείξεις ότι τα γαρίφαλα είναι χρήσιμα και για κάτι «άλλο», πέρα από τα νεκροταφεία. Με αυτά και μ’ αυτά, ήρθε η ώρα να εναποθέσω τα αποτελέσματα της πουριτανικής μου έρευνας, η οποία ,ευτυχώς, δεν δέχτηκε κανένα από τα κονδύλια και τις προσφορές των Αμερικανών, οι οποίοι είχαν σαν μόνη παράκληση να αναφέρομαι προς το όνομα τους με το επίσημο όνομα τους: «Υπερδύναμη». Αποφασισμένος, λοιπόν, να μην πουλήσω την ψυχή μου στον Βελζεβούλη, τελειώνω αυτό το άρθρο κάνοντας μια θερμή παρέκκλιση να μην με λιθοβολήσετε κατά τον γυρισμό μου στην Κύπρο λόγω των προειρημένων. Τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από φανερά (εκτός βέβαια εάν ανήκετε στην κάστα των αντίπαλων θηλαστικών) και για αυτό δεν θα ασχοληθώ με summarizing και τα τοιαύτα. Σαλούτ! Ταπεινά δικός σας, ο Μπίλης, ναούμ! ΕΠΑΔ 2ο Βασίλης Πετρίδης bpetridis@gmail.com